Męskie problemy z odżywianiem

Młodzi mężczyźni szukający akceptacji wśród rówieśników, ukrywający swoje dojrzewanie, budzącą się odmienną orientację seksualną lub nie mogąc podołać wymaganiom rodziców, w szczególności ojca, często nie radzą sobie psychicznie, zamykają się w sobie i wówczas często objawiają się u nich problemy z odżywaniem.
Dodatkowo ciężko przyznać im również, że mogą mieć problem z „choroba dziewczęcą”, gdyż to kobietom przypisuje się ten problem najczęściej.
Dziesiątki wizyt u rozmaitych specjalistów – urolodzy, interniści, liczne badania często bardzo bolesne i nic! W końcu któż by podejrzewał problemy z odżywianiem, jadłowstręt czy formy anoreksji i bulimii u młodego mężczyzny.
Zaczyna się często niewinnie – nadmierna aktywność fizyczna, ograniczanie tłuszczy w diecie, kolejny bieg na kilka kilometrów i opadanie z sił z braku paliwa do wykonywania aktywności. Krew w moczu, wycieńczenie organizmu i brak apetytu często diagnozowane jest jako „biegaczy krwiomocz” - powodowany nadmiernym wysiłkiem. Wydawać się może, że ma to sens, gdyż skoro zdarza się u wielu wyczynowych maratończyków, to coś w tym jest.
Niestety nawet po zaprzestaniu nadmiernego wysiłku, nadal pogłębiają się skrajne zmęczenie, utrata apetytu, zaparcia, problemy ze snem, stany depresyjne, refluks i leki... W ten sposób stan zdrowia pogarsza się z dnia na dzień, a lekarze często zaczynają doszukiwać się alergii pokarmowych, a to na mleko i produkty mleczne, mięso, gluten czy kukurydzę i orzechy. I dalej nic..
Młody człowiek wymęczony chorobą i nadal nie mając jej świadomości zaczyna szukać sam, bo skoro lekarze i bliscy nie mogą pomóc, musi szukać na własną rękę. Alternatywne sposoby nie dają jednak zbyt wiele pomocy, bo ani dieta wegańska, ani dziwne metody lecznicze nie przynoszą rezultatów. Frustracja i bezradność zaczynają kierować kroki chorego już poważnie młodego mężczyznę do psychiatry czy psychologa, a i tam ciężko o pomoc, gdyż przypadek często nie pasuje do schematu.
Problem zaburzeń odżywiania u mężczyzn bywa bagatelizowany i ciężko zrozumieć, iż również oni mogą cierpieć na choroby jak bulimia, anoreksja itp. Ważna staje się większa świadomość społeczna, edukacja w kwestii wykrywania objawów, gdyż choroby te są niezwykle niebezpieczne i zagrażające życiu. Niestety jak się okazuje problem ten rok rocznie się pogłębia, dlatego nie można zwlekać z jego zauważeniem i pomocą dla mężczyzn z zaburzeniami.
Odpowiednio wcześnie wykryty i zdiagnozowany problem pozwala uleczyć duszę i ciało, a przykłady chłopaków którzy wyszli obronną ręką i mogą podzielić się swoim doświadczeniem powinny służyć jako motywacja i wsparcie dla cierpiących na pozornie jedynie kobiecie problemy z odżywianiem. Nie sposób określić jednego czynnika, który jest odpowiedzialny za chorobę, gdyż można ich wyróżnić multum od podłoża genetycznego przez uwarunkowania środowiska czy społeczne. Dlatego też tak istotne są rozmowy, badania i zachęcenie chorych do dzielenia się swoim problemem, który określony jest łatwiejszy do rozwiązania.